KALBİMİZE OPERASYON !...

KALBİMİZE OPERASYON !... / Zekeriya KAYA 03/10/2015

Peygamber Efendimiz (SAV) süt annesi Halime’nin yanında kalırken başından geçen bir hadiseden aldığımız ilhamla acaba günümüz şartlarında biz Müslümanlar bu olaydan nasıl bir ders çıkarabiliriz düşüncesiyle yazılmıştır.

Olayı kısaca özetleyip kıssadan hissemizi alalım: ”İki melek içi karla dolu bir altın tas ile gelirler. Önce Peygamberimizin göğsünü yardılar. Sonra da Efendimizin kalbini yararlar. Ondan siyah bir kan pıhtısı çıkarıp attılar. Göğsünü ve kalbini o karla yıkadılar. Bu maddi ve manevi ameliyatla Peygamber Efendimizin(SAV) kalbi, ilahi bir nur ve kudsi duygularla kuşatılıp her türlü şüphe ve vesveseden arınıp tertemiz hale getirilmiştir. Bu olay Peygamber Efendimizin (SAV) , peygamberlik gibi ağır bir yükü kaldırmak, özellikle tebliğten kaynaklanan acılara , ızdıraplara tahammül etmek , ilk önce kalb-i münevverine ilka edilen Kur’an-ı Kerim’in her türlü vesveseden ve şüpheden salim kalması içindir.

Bugün bu olay perspektifinden İslami yaşantımıza nazar edersek belki de her Müslümanın böyle bir manevi kalp operasyonuna ihtiyaç duyduğu görülecektir.

Acaba kalbimiz iman nuruyla mı parlıyor yoksa paranın aşkıyla mı yanıyor? Kalbimizi ilahi duygular mı kaplıyor yoksa şehvani hisler mi sarıyor? Kalbimiz Rabbimizin hasretiyle , sevgisiyle mi çarpıyor yoksa mecazi Leylaların peşinden mi koşuyor?

Ha! Bu arada kalbimiz çok genişledi. Lüks dairemizi içine alıyor. Arabamızı oraya park ediyoruz. Eşimiz , çocığumuz , konu, komşu, hısım, akraba ,dost, ahbab... MAŞAALLAH çadır şehir gibi! Bu manevi mücevher kutusu olan kalbimizde saadet-i ebediyeden bir pırıltı ,bir elmas ,bir nur olan imana hakkıyla bir yer bulamadık. Bir onu dünyanın tozundan ,dumanından koruyup hak ettiği gerçek mekanına, bedenin tahtına, kalbin göz bebeğine yerleştiremedik. Nurlar hazinesi, Rabbimizin manevi tahtı olan kalbimizi Allah adına olmayan, Allah için yapılmayan, Allah için harcanmayan basit dünyalık işlerle bir elmas gibi değerli iken ateşi alevlendirmekten başka bir işe yaramayan kömür parçasına çevirdik.

“YERE GÖĞE SIĞMADIM. MÜMİN KULUMUN KALBİNE SIĞDIM.”Buyuruyor Rabbimiz.Teşbihte hata olmasın. Bir sultan, bir padişah bile herhangi bir sarayı ziyaretinden önce; o sarayda temizlik yapılır. Saray süslenir.Padişahın şanına layık hale getirilir. Bizimde Rabbimizin tahtı, sarayı olan kalbimizi öncelikle masivadan, günahların kirlerinden arındırıp Rabbimizi memnun edecek iyiliklerle , güzelliklerle tezyin etmemiz, süslememiz gerekmez miydi? Hangi kuyumcu mücevherlerini tozlu ve kirli raflara bırakır ! Biz Müslümanlarında elimiz karda kalbimizin yarda, Allah’la birlikte olması gerekmez miydi?

Zannediyorum yukarıdaki anlattığımız sebebler ve kalbimizin asli vazifesini yerine getirmesi için ; kalbimize acilen manevi bir ameliyat yapılması için gerekli ve yeterli sebeblerdir.

Acaba kar kalbimizi temizler mi! Doğrusu bunu bilemem. Ama her kalbin pırıl pırıl temizlenebileceği bir temizlik malzemesi bulunur. Yapacağımız ilk şey Şafi-i Hakiki olan Rabbimize yalvarıp kalbimiz manen teklemeden , kalbimizi manevi bir operasyonla dünyanın maddi ve manevi kirlerinden yıkayıp olması gereken hale dönüştürmesidir.

Bu yazı 3467 kez okundu.

Yazarın Tüm Yazıları